Miejski Ośrodek Kultury Sportu i Rekreacji w Chełmku zaprasza na otwarcie
wystawy malarstwa Agnieszki Czyżewskiej Allison, pt. „Chaosmos” Wernisaż odbędzie się w piątek 10 listopada 2023 roku o godz. 18.00 w galerii Epicentrum MOKSiR w
Chełmku, pl. Kilińkiego 3.
Spotkaniu ze sztuką Agnieszki Czyżewskiej Allison, towarzyszyć będzie muzyczny performance Piotra Świądra-Kruszynskiego oraz poetyckie wystąpienie Macieja Meleckiego.
Wydarzenie dedykowane jest pamięci Arkadiusza Kremzy.
Agnieszka Czyżewska Allison
Studia w ASP w Krakowie na Wydziale Grafiki w Katowicach
Dyplom w 1987 w pracowni plakatu prof. Tomasza Jury i malarstwa prof. Jacka Rykały wynikiem
bardzo dobrym. W 2000 roku stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki.
Zajmuje się malarstwem sztalugowym i monumentalnym, rysunkiem, projektowaniem graficznym, a od
2005 do 2015 także aranżacją wystaw w Muzeum Miejskim w Tychach
Wystawy muzealne były parokrotnie wyróżniane w konkursach (m.in. Sybilla 2005);
kolejno w latach 2013, 2014; 3 wystawy uzyskały główną nagrodę w konkursie marszałkowskim woj.
śląskiego na Wydarzenie Muzealne Roku.
Udział w wystawach indywidualnych (ok. 20 – m.in w 2017 w MDK w Mikołowie i Instytucie
Mikołowskim, w galerii Pod Schodami Poznaniu, a w 2018 w Krakowie w galerii hotelowej Best Western
Premier, w 2019 w miejskiej Galerii Sztuki OBOK w Tychach, w 2023 w BWA w Olkuszu) oraz wielu
zbiorowych (m.in. w Muzeum Śląskim - Sztuka kobiet, kobiety w sztuce w 2013, w Muzeum
Regionalnym w Radomiu - Szóstka bez sternika w 2014/15), licznych wystawach poplenerowych w kraju
i zagranicą.
Uczestniczy w plenerach malarskich (m.in. Beskidzkie Integracje Sztuki - w Jaworzynce,
w Łagowie Lubuskim 2015 - Niebo w zieleni, w Olkuszu 2017 – Srebrny Olkusz, w Impresjach
Mikołowskich – 2016, 2017, 2018)
Prace w zbiorach prywatnych i galeriach sztuki. Należy do ZPAP – oddziału w Katowicach
Mieszka w Mikołowie
Fragmenty recenzji prac Agnieszki Czyżewskiej.
(...) Ostatnie obrazy Agnieszki Czyżewskiej porzuciły dawną pośpieszność, i - jak już wspomniałem -
chronologiczną ich przewidywalność wzbogacając warsztat o nowe wartości technologiczne, ale przede wszystkim
na nowo zdefiniowały przestrzeń malarską, w której figuracja i pejzaż straciły swe pierwotne znaczenie na rzecz
czystości obrazu i własnego autorskiego śladu. Tak zdekonstruowana natura tworzy nowe relacje, nowe odniesienia
wobec pierwowzoru pejzażu ustalając własne zasady gry. Jak wiele znaczą takie zmiany wiedzą tylko artyści.
Prof. Janusz Karbowniczek, 2017
(...) ...trwa nieustannie rodzaj malarskiej fluktuacji, wytwarzanej dzięki nacierającym na siebie wizjom, która
generuje w konsekwencji stan ujawniający proces wkradania się w iluzję klasycznej percepcji naturalnego
zaburzenia. Dzięki niemu możemy również obserwować skalę degradacji sfalsyfikowanych treści, uchodzących za
prawdziwe w tradycyjnych ewokacjach. Obraz byłby tedy – w autorskiej, przypisywanej mu intencji - niezależnym
od wszelkiej powinności spektrum wykluczających się i częstokroć antynomicznych wymiarów, a także
niepodległym prawu ciążenia zbiorowiskiem niewyhamowanych niczym przemieszczeń, które to elementy, dzięki
swej stałej płynności, naruszają zastygłą klatkę realistycznego kadru czy fragmentu, jako odprysku rzeczywistości
zewnętrznej. Ostentację ową uruchamia zawsze potrzeba gestu. W tym wypadku – wymierzonego w dyktat
osaczania racją faktu, ujmowaną – dodajmy - zawsze werystycznie, którego to bezpośrednią emanacją jest
rozpleniona kultura obrazkowa. (...)
Maciej Melecki, 2017
Piotr Świąder-Kruszyński
Alternatywny muzyk z Brzeszcz, gitarzysta związany na co dzień z zespołem Besides grającym muzykę
instrumentalną. Od lat młodzieńczych związany z lokalnym alternatywnym ruchem kulturalnym,
organizator i współorganizator wielu wydarzeń artystycznych.
Maciej Melecki ur. w 1969 r. Autor tomów wierszy: Te sprawy (1995), Niebezpiecznie blisko (1996),
Zimni ogrodnicy (1999), Przypadki i odmiany (2001), Bermudzkie historie (2005), Zawsze wszędzie
indziej - wybór wierszy (2008), Przester (2009), Szereg zerwań (2011), Pola toku (2013), Inwersje (2016),
Prask (wybór wierszy w języku czeskim, 2017), Bezgrunt (2019), Trasa progu – wybór wierszy (2020)
oraz tomów prozy: Gdzieniegdzie (2017), Nigdzie indziej (2021). Laureat nagród literackich: Poetyckiej
Nagrody Otoczaka – przyznawanej za najlepszy tom wierszy (2010) i Literackiej Nagrody Trzech Kolumn
(2010). Mieszka w Mikołowie.
Arkadiusz Kremza
ur. 24.09.1975 w Mikołowie – zm. 24.04.2020 w Oświęcimiu. Poeta, prozaik, dramaturg, reżyser
teatralny. Autor tomów wierszy: Bloki (1997), Hocki-klocki (2000), Brania (2003), Pukanie ziemi (2006),
Ludzie wewnętrzni – poemat (2009), Wiersze z wody i żelaza (2012), Sterownia (2015), Stacje (2017),
Człowiek O. (2020). Autor jednoaktówek teatralnych: Środek (2001) – premiera 2001, Teatr Mały w
Tychach, Pumeks (2014). Reżyser spektaklu słowno-muzycznego Nigdy nie otwierać okna – opartego na
wierszach Rafała Wojaczka – premiera 2005, FAMA Świnoujście. Zawodowo związany z Teatrem Małym
w Tychach i Instytutem Mikołowskim. Imał się ponadto różnych prac dorywczych.
